‫بررسی وضعیت سیستم مدیریت اطلاعات مراقبت سرپایی بیمارستانهای تابعه دانشگاههای علوم پزشکی شهر تهران‭۱۳۸۹ ‬

Abstract

‫سابقه و هدف :مراقبت های بهداشتی اقداماتی هستند که به بهداشت و سلامت فرد کمک می کنند .این خدمات ممکن است در انواع مراکز ارایه مراقبت های بهداشتی مثل بیمارستانها، مراکز ارایه مراقبت در منزل و یا مراکز مراقبت سراپایی ارایه گردند .مراکز ارایه مراقبت سرپایی، یکی از مهمترین سازمانهای ارایه مراقبت بهداشتی درمانی می باشند که امروزه با توجه به افزایش محدودیت های تجهیزاتی و پرسنلی اهمیت خاصی پیدا کرده اند .مراقبت سرپایی شامل خدمات تشخیصی، درمانی و توانبخشی است که در بیمارستان یا سایر مراکز مراقبت بهداشتی در ساعاتی از روز به بیمار ارایه می گردد و نیازی به بستری شدن بیمار در این مراکز نیست .مراقبت سرپایی یک قسمت جدانشدنی از زنجیره خدمات بهداشتی است که در بسیاری از موارد راه ورود بیمار به سیستم مراقبت های بهداشتی و درمانی می باشد .مراقبت سرپایی با کیفیت نقش مهمی در کاهش مرگ و میر و ناخوشی دارد و باعث افزایش سلامت می شود .اطلاعات با کیفیت نقش اساسی در کیفیت مراقبت سرپایی دارد، سازمان تحقیقات و کیفیت مراقبت بهداشتی اظهار می نماید که مراقبت سرپایی با کیفیت بالا و ایمن نیاز به مدیریت صحیح اطلاعات دارد .بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت سیستم مدیریت اطلاعات مراقبت سرپایی بیمارستانهای تابعه دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام گرفت .مواد و روشها :در این مطالعه توصیفی سیستم مدیریت اطلاعات مراقبت سرپایی) درمانگاه اورژانس (بیمارستانهای تابعه دانشگاه های علوم پزشکی ایران، شهید بهشتی و تهران مورد بررسی قرار گرفت .داده ها به روش پرسش و با ابزار پرسشنامه جمع آوری گردید .حجم نمونه مطابق با حجم جامعه بود .روایی ابزار بر اساس اعتبار محتوا و پایایی آن از طریق آزمون مجدد تعیین گردید .داده ها با استفاده از آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .یافته ها :نتایج حاصل از پژوهش مشخص نمود که داده های مربوط به نحوه مراجعه در هیچیک از درمانگاه های تحت مطالعه ثبت نمی شدند و داده های مربوط به پرداخت هزینه کمترین‭(38‬ درصد (داده های ثبت شده در مراکز اورژانس تحت مطالعه بود .هیچکدام از سیستم های مدیریت اطلاعات سرپایی از تحلیل کیفی برای ارتقا کیفیت داده های جمع آوری شده استفاده نمی کردند، همچنین‭62‬ درصد مراکز اورژانس و‭6/78‬ درصد درمانگاه ها تحت مطالعه هیچ اقدامی برای سازماندهی درون پرونده ای انجام نمی دادند .فقط‭19‬ درصد مراکز اورژانس و‭7‬ درصد درمانگاه های تحت مطالعه داده های درون پرونده ای را طبقه بندی می نمودند .گزارشات منابع مادی، تسهیلات آموزشی، مالی و اداری در هیچ یک از سیستمهای مدیریت اطلاعات سرپایی تهیه نمی شدند .نتیجه گیری :به طور خلاصه می توان اظهار نمود به منظور ارتقا داده های مراقبت جمع آوری شده تحلیل کمی و کیفی بر روی داده های پرونده ضروری می باشد، محاسبه شاخص های آماری در این سیستم باید بر اساس شاخص های استاندارد انجام گردد .مدیران اطلاعات بهداشتی باید ساختار مناسبی را برای سازماندهی درون پرونده ای بیماران سرپایی طراحی و اجرا نمایند، همچنین داده های پرونده باید طبقه بندی گردند و برای این منظور باید از سیستمهای طبقه بندی مناسب استفاده گردد .همچنین سازمانهای مربوط باید قوانین و استانداردهای مربوط به جمع آوری، پردازش، و توزیع اطلاعات را تدوین و اقدامات لازم را جهت اجرای این قوانین انجام دهند .سیستم مدیریت اطلاعات مراقبت سرپایی، اطلاعاتموردنظر کاربران مختلفی از جمله سیاستگذاران، مدیران و محققین را تامین می نماید و آنها را برای برنامه ریزی و تصمیم گیری حمایت می نماید؛ لذا وجود سیستم مدیریت اطلاعات مراقبت سرپایی پویا و کارآمد امری ضروری و حیاتی می باشد .واژگان کلیدی :مراقبت بهداشتی سرپایی، سیستم مدیریت اطلاعات مراقبت بهداشتی سرپایی