‫بررسی تاثیر سیپروفلوکساسین پروفیلاکسی در کاهش میزان تب بعد از درمان کموتراپی القایی بیماران مبتلا به‭AML‬

Abstract

‫سابقه و هدف :اگرچه عوارض عفونی در دوره گرانولوسیتوپنی پس از شیمی درمانی القائی در بیماران‭AML‬ علت اصلی مرگ و میر در این بیماران است، اما اتفاق نظر در زمینه تجویز آنتی بیوتیک‌ها به عنوان پروفیلاکسی از عفونت در بیماران فاقد تب وجود ندارد .با وجود انجام مطالعات در مورد تأثیر فلوروکینولون ها از جمله سیپروفلوکساسین در پیشگیری از تب و عوارض مربوط به آن در این بیماران، بدلیل شیوع مختلف ارگانیسم‌های بیماری زا در مناطق مختلف و حساسیت آنتی بیوتیکی متفاوت آنها، نتایج این مطالعات به راحتی قابل تعمیم به همه مراکز نیست .از اینرو هدف از مطالعه حاضر استفاده از سیپروفلوکساسین خوراکی به منظور پیشگیری از ایجاد تب و عوارض آن پیش از شروع شیمی درمانی القایی در بیماران‭AML‬ مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی بود.مواد و روش‌ها :در این کارآزمایی بالینی بیماران مبتلا به‭AML‬ مراجعه کننده به بیمارستان از مهرماه‭1388‬ لغایت آذرماه‭1389‬ که کاندید درمانی با شیمی درمانی القایی رژیم‭3 + 7‬بوده، سن بالاتر از‭18‬ سال و کمتر از‭60‬ سال داشتند، پیش از شیمی درمانی تب نداشتند و رضایت به همکاری داشتند، انتخاب شدند .از‭69‬ بیمار واجد شرایط‭25‬ بیمار در گروه سیپروفلوکساسین‭mg 500‬ سیپروفلوکساسین خوراکی‭2‬ بار در روز (و‭44‬ بیمار در گروه کنترل قرار گرفتند .بیماران طبق استاندارد بخش تحت شیمی درمانی القایی استاندارد بصورت رژیم‭3 + 7‬ قرار گرفتند .در طی بستری اول یا در ماه اول پس از شیمی درمانی القایی ایجاد تب در بیمار، مدت زمان وجود تب و نیز مرگ و میر بیمار ثبت گردید .در صورت ایجاد تب درمان طبق پروتوکل های استاندارد انجام شد .ایجاد تب بین دو گروه، مدت زمان تب و نیز مورتالیتی در بیماران تب دار بین دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت .موارد فوق از پرونده بیماران گروه کنترل نیز استخراج گردید.یافته‌ها‭47‬ :بیمار‭(68 )‬ مرد بودند و میانگین سنی بیماران‭39‬ سال بود .تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر سن و جنس وجود نداشت .انواع‭4‬ و‭5 AML‬ شایع‌ترین نوع بودند) هر کدام‭14‬ مورد،‭20 ).‬ در کل تنها‭13‬ بیمار‭(19 )‬ پس از شیمی درمانی تب پیدا نکردند .در گروه سیپروفلوکساسین‭20‬ نفر‭(80 )‬ و در گروه کنترل نیز‭36‬ نفر‭(82 )‬ بیماران تب پیدا کردند که تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت‭(P=0.130).‬میانگین طول مدت تب در بین دو گروه نیز تفاوت معنی داری نداشت‭64‬ روز،‭P=0.986.‬ از‭56‬ بیماری که تب پیدا کردند در مجموع‭14‬ بیمار‭(25 )‬ فوت کردند که‭4‬ نفر‭(20 )‬ در گروه سیپروفلوکساسین و‭10‬ نفر‭(28 )‬ در گروه کنترل بود .از این نظر نیز تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت‭(P=0.520).‬نتیجه گیری :نتایج مطالعه حاضر نشان داد که با وجود اینکه بیش از‭80‬ بیماران پس از شیمی درمانی القایی برای درمان‭AML‬ دچار تب می‌شوند، تجویز پروفیلاکتیک سیپروفلوکساسین نتوانست تأثیری بر اپیزودهای تب، مدت زمان آن و نیز مرگ و میر آنها داشته باشد .از اینرو استفاده روتین از شیوه در بیمارستان طالقانی توصیه نمی‌شود .با این حال لازم است در مطالعات آتی استفاده از سایر آنتی بیوتیک‌ها به منظور کاهش تب و عوارض ناشی از آن در این بیماران مورد بررسی قرار گیرد.واژه‌های کلیدی‭AML‬ :، شیمی درمانی القایی، نوتروپنی، گرانولوسیتوپنی، تب پس از شیمی درمانی