‫بررسی اثر تزریق درون بطنی‭LPS‬ در هیپوکمپ موش های صحرایی بر بیان ژن و پروتئین کانکسین های‭ ۴۳ ‬و‭۳۶ ‬

Abstract

‫مقدمه :بیماری صرع دومین اختلال شایع نورولوژیک بعد از سکته ی مغزی می باشد .داروهای ضد صرع موجود تنها قادر به درمان‭40‬ درصد از بیماران هستند .بنابراین به شناخت بیشتر پاتوفیزیولوژی صرع و طراحی داروهای جدید و کارا نیاز شدیدی احساس می شود .اتصالات شکاف دار‭(Gap junctions)‬ به عنوان یکی از ساختارهای دخیل در پاتوفیزیولوژی صرع و نیز به عنوان مولکول های هدف در طراحی داروهای موثر ضد صرع، به طور گسترده ای مورد مطالعه دانشمندان بوده اند .از طرف دیگر التهاب عصبی توسط به عنوان یکی از عوامل مستعد کننده اکتساب صرع مطرح است .در این مطالعه با ایجاد التهاب عصبی توسط‭LPS‬ میزان بیان ژن های کانکسین‭36‬ و‭43‬ در هیپوکمپ موش های صحرایی اندازه گیری شد .روش کار‭LPS‬ :از راه درون بطنی به طور مزمن برای‭14‬ روز به حیوانات تزریق شد .نمونه های هیپوکمپ در زمان های‭2‬ و‭6‬ ساعت پس از تزریق اول،‭6‬ ساعت پس از تزریق هفتم،‭6‬ ساعت پس از تزریق چهاردهم جدا و‭RNA‬ آنها استخراج گردید .پس از تهیه‭cDNA‬ ، میزان بیان زیر واحدهای‭Cx36‬ و‭Cx43‬ با استفاده از تکنیک‭time PCR - Real‬در نمونه ها اندازه گیری شد .نتایج :میزان بیان ژن‭Cx36‬و‭Cx43‬ در هیپوکمپ موش های دریافت کننده لیپوپلی ساکارید، در هیچ کدام از زمان های مورد مطالعه، تغییر معناداری نشان نداد .نتیجه گیری :التهاب عصبی ناشی از تزریق حاد و مزمن لیپوپلی ساکارید تاثیری بر بیان زیر واحدهای تشکیل دهنده اتصالات شکاف دار در هیپوکمپ موش های صحرایی ندارد .واژه های کلیدی :لیپوپلی ساکارید، کانکسین‭36‬ ، کانکسین‭43‬ ، تزریق درون بطنی، بیان ژن.