بررسی اثر تزریق درون بطنیLPS در هیپوکمپ موش های صحرایی بر بیان ژن و پروتئین کانکسین های ۴۳ و۳۶
Abstract
مقدمه :بیماری صرع دومین اختلال شایع نورولوژیک بعد از سکته ی مغزی می باشد .داروهای ضد صرع موجود تنها قادر به درمان40 درصد از بیماران هستند .بنابراین به شناخت بیشتر پاتوفیزیولوژی صرع و طراحی داروهای جدید و کارا نیاز شدیدی احساس می شود .اتصالات شکاف دار(Gap junctions) به عنوان یکی از ساختارهای دخیل در پاتوفیزیولوژی صرع و نیز به عنوان مولکول های هدف در طراحی داروهای موثر ضد صرع، به طور گسترده ای مورد مطالعه دانشمندان بوده اند .از طرف دیگر التهاب عصبی توسط به عنوان یکی از عوامل مستعد کننده اکتساب صرع مطرح است .در این مطالعه با ایجاد التهاب عصبی توسطLPS میزان بیان ژن های کانکسین36 و43 در هیپوکمپ موش های صحرایی اندازه گیری شد .روش کارLPS :از راه درون بطنی به طور مزمن برای14 روز به حیوانات تزریق شد .نمونه های هیپوکمپ در زمان های2 و6 ساعت پس از تزریق اول،6 ساعت پس از تزریق هفتم،6 ساعت پس از تزریق چهاردهم جدا وRNA آنها استخراج گردید .پس از تهیهcDNA ، میزان بیان زیر واحدهایCx36 وCx43 با استفاده از تکنیکtime PCR - Realدر نمونه ها اندازه گیری شد .نتایج :میزان بیان ژنCx36وCx43 در هیپوکمپ موش های دریافت کننده لیپوپلی ساکارید، در هیچ کدام از زمان های مورد مطالعه، تغییر معناداری نشان نداد .نتیجه گیری :التهاب عصبی ناشی از تزریق حاد و مزمن لیپوپلی ساکارید تاثیری بر بیان زیر واحدهای تشکیل دهنده اتصالات شکاف دار در هیپوکمپ موش های صحرایی ندارد .واژه های کلیدی :لیپوپلی ساکارید، کانکسین36 ، کانکسین43 ، تزریق درون بطنی، بیان ژن.