بررسی میزان شیوعPMS در دانشجویان دختر رشته پزشکی دانشگاه شهید بهشتی درمقاطع کارآموزی و کارورزی در سال۸۹
Abstract
Background: The purpose of the present study is assessment of Premenstrual syndrome prevalence in Medicine Faculty students of Shahid-Beheshty University Methods: For this descriptive study, 100 Medical students were randomly selected and the questionnaire were filled.Information about physical and emotional changes since a week before menses to maximum first 3 days of bleeding during 2 months were gathered and finally were analyzed with T-test and Chi-square test.Findings: According to DSM-IV criteria, if the voluntaries have 5 scores of 11 scores, considered as PMS.Between 100 voluntaries,53 people had PMS criteria.The most prevalent of PMS belong to 22-25 years old candidates. Conclusion: According to high prevalence of PMS,it seems to be necessary to prevent the personal and social function disorders by correct and enough training to women who have PMS. Key words:Premenstrual syndrome,PMS,medical students,Shahid beheshty University
مقدمه :هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع سندرم ملال پیش از قاعدگی(PMS) در بین دانشجویان پزشکی دانشگاه شهید بهشتی در مقطع کارآموزی و کارورزی در سال1389 می باشد.روش کار:تحقیق از نوع توصیفی و با روش نمونه گیری تصادفی از بین100 نفر از دانشجویان پزشکی انجام شد.به طوری که پرسشنامه ها در اختیار دانشجویان قرار داده شد و قبل از تکمیل توسط اینجانب کلیه موارد پرسشنامه حاوی متغیرهای مربوط به کلیه جنبه های علائم خلقی و جسمی برای ایشان توضیح داده شد و سپس فرمها تکمیل گردید.اطلاعات در مورد تغییرات حالات روحی و جسمی آنها در طی یک هفته پیش از شروع قاعدگی تا حداکثر سه روز اول خونریزی در طول دو ماه پی در پی بر حسب شدت علائم و اختلال عملکرد ایجاد شده ,جمع آوری و با استفاده از آزمون هایt وchi square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .نتایج:طبق معیارهایIV - DSMچنانچه افراد5 معیار از11 معیارهای مذکور در پرسش نامه را داشته باشند مبتلا بهPMS می باشند.از بین100 نفر مورد مطالعه53 نفر(53 ) جزء معیارهایPMS قرار گرفتند.محدوده سنی22 تا25 سالگی بیشترین میزان ابتلا بهPMS (28 ) را داشت.اختلاف آماری معنی داری بین افراد باPMS در گروه های سنی مختلف وجود نداشت(P<0.634).شایعترین علایم خلقی در اواخر فاز لوتئال مبتلایان بهPMS و غیرمبتلایانPMS به تفکیک:تغییرات جسمی82/47 )- (92/75 ، خشم78/34 ) - 22/72/ ، خستگی و خواب آلودگی65 /45 ) - (11/61، تزلزل عاطفی08/26 ) - (40/57 ، اضطراب04/13 )- (74/40 ، تغییر خواب21/15 )-(55/55 ، عدم علاقه به فعالیتها91/23 )-(81/64 ، تغییر اشتها56/19 )- (44/44 ، افسردگی08/26 )- (55/55 ، اختلال تمرکز69/8 )-(74/40 ، احساس از پا در آمدن52/6 ) -(03/37 بودند.نتیجه گیری:با توجه به شیوع بالایPMS و متعاقبا کاهش کارایی و عدم لذت از فعالیتها می توان با درمان های صحیح و به موقع و آموزشهای لازم تا حد زیادی از اختلال عملکرد فردی و اجتماعی مبتلایان جلوگیری نمود.کلید واژه ها: سندرم ملال قبل از قاعدگی-دانشجویان پزشکی-دانشگاه شهید بهشتی