هپاتیتB و هپاتیتC در بیماران تالاسمی ماژور و نتایج درمانی آنها در بیمارستان شهدا در ۱۰ سال گذشته از سال۱۳۷۲ - ۱۳۸۳
Metadata
Show full item recordAbstract
هپاتیت بی و سی دو بیماری منتقل شونده از طریق تزریق خونهای آلوده می باشند و چون بیماران تالاسمی ماژور برای بقا نیازمند تزریق مکرر خون هستند بنابراین جز گروههای در معرض خطر ابتلا به هپاتیت بی و سی قرار دارند . بنابراین در این مطالعه شیوع هپاتیت بی و سی در بیماران تالاسمی ماژور مورد بررسی قرار گرفته هم چنین اثر دو داروی این ترفرون و ریباورین نیز در درمان مبتلایان به هپاتیت سی بررسی شده است . این مطالعه توصیفی و گذشته نگر است و بر اساس مطالعه پرونده بیماران تالاسمی ماژور که در ۱۰ سال گدشته به بخش هماتولوژی اطفال بیمارستان شهدا تجریش مراجعه کرده اند طرح ریزی شده است . از جمع ۹۰ بیمار بررسی شده ۵۴ نفر مونث و ۳۶ نفر مذکر بودند و سن متوسط آنها ۱۸ سال بود شیوع هپاتیت سی ۱۳ نفر و شیوع هپاتیت بی ۲ نفر بود. شیوع بهبود یافتگان هپاتیت بی ۱۱/۱۱ درصد بود و شیوعHBSAb ۹۲/۲۲ درصد بود. از تعداد کل درمان شدگان با دو دارویINF و ریباورین ۶۹/۲۳ درصد پاسخ به درمان دادند در حالیکه از میان افرادی که تحت درمان تک دارویی بودند تنها نیمی به درمان تک دارویی پاسخ دادند. ۶۲/۵درصد از بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن فعال دچار هپاتیت سی بودند.با توجه به نتایج فوق ومقایسه آن با شیوع گزارش شده از اقصی نقاط کشور و جهان می توان گفت هپاتیت بی و سی جمعیت مورد مطالعه از شیوع قابل انتظاری برخوردار است . از طرفی پوشش واکسیناسیون در جمعیت مورد بررسی در حد خوب و قابل قبولی است. پاسخ درمانی به در داروی ریباورین وINFنیز در مقایسه با درمان تک دارویی بیشتر است . و نقش هپاتیت سی درایجاد هپاتیت مزمن فعال بیش از هپاتیت بی می باشد.