بررسی گذشته نگر و مقایسه ارتباطECT با میزان عود در بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی نوع یک در بخش های روانپزشکی بیمارستان های تابع دانشگاه شهید بهشتی بین سالهای ۱۳۶۰ تا۱۳۸۵
Abstract
با وجود اینکهECT یکی از مهم ترین وموثرترین مداخلات درمانی برای درمان حاد افسردگی واختلال دو قطبی است مطالعات گوناگون میزان عود بسیار بالایی برای بیماران پس ازECT نشان میدهند کارآزمایی بالینی موجود اغلب فقط تاثیر آن را دردرمان حاد بیماری مورد بررسی قرار داده اند اما شواهد مختلف میزان عود بیماران را ۱۲-۶ ماه پس از آن درحدود ۵۰ نشان میدهد ۰در این تحقیق تحلیلی گذشته نگر جهت بررسی رابطه الکتروکالسیتراپی با یمزان عود بیماری در بیماارن مبتلا به بیماری دو قطبی نوع یک نمونه ها از ین بیمارانی که حداقل دو بار با تشخیص دو قطبی نوع یک در بش های روانپزشکی بیمارستان تابع دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بستری شده بودند انتخاب شدند بیماران بر اساس اینکه در بستری قبلیشان شوک +دارو ویا داروی تنها دریافت کرده بودند در یکی از گروهه قرار داشتند سپس این بیماران بوسیله محاسبه مدت زمان بین بستری قبلی تا بستری بعدی از نظر طول مدت بیمارای مقایسه شدند ۰ از ۸۲ نفر مورد مطالع ۴۹ مورد آنهادر اپیزود قبلی فقط درمان دارویی و ۳۳مورد دیگردر اپیزود قبلی شوک+داروطولانی تر از گروه دریافت کننده شوک +دارو بود با این حال تفاوت معنی دار نبود ۰ سایر فاکتورهای مورد بررسی از جمله سن تعداد سال های تحصیل مدت زمان ابتلا به بیماری جنسیت نوع داروها دریافتی در اپیزود قبلی سو مصرف مواد ،مصرف هورمون کورتون وضد افسردگی نوبت اپیزود فعلی علت احتمالی عود وجود بیماری جسمی یا روانی همراه وسابقه مثبت خانوادگی هیچ کدام بطور معنی داری نشان میداده بطوریکه جلسات بیشتر با مدت زمان بهبودی طولانی تری مرتبط بود ۰