ارزیابی ارتباط بین برنامه آموزش خانواده با پیگیریهای درمانی در دو بخش روانپزشکی بیمارستانهای امام حسین ( ع( و طالقانی در فاصله بهمن ماه ۱۳۸۲ لغایت بهمن۱۳۸۳
Abstract
بسیاری از مطالعات بین المللی این واقعیت را نشان دادهاند که میزان بالای ابراز عواطف که در انتقاد ،توجه بیش از حد وخصومت از طرف خانواده به فرد بیمار نمود پیدا میکند از مهمترین عوامل پیش بینی کننده عود در طیف اسکیزوفرنی وبیماری خلقی می باشد۰ برنامه اموزش خانواده در بیمارستانهای امام حسین وطالقانی به عنوان مراکز پیشروی کشور در بکار گیری این روش با هدف کاهش در میزان عود وبستری مجدد وکاهش تنش در خانواده های بیماران با تشخیص اختلات سایکوتیک وخلقی دو قطبی از سال۱۳۸۲ اغاز گردیده است ۰ تحقیق حاضر به روش(historical cohort)صورت گرفت۰دادهها توسط فرم اطلاعاتی به وسیله تماس تلفنی با خانواده واستفاده از پرونده بستری گرد اوری شدنددادهها از سه گروه شامل بیمارانی که خانواده هایشان در برنامه شرکت کرده بودند ودر فاصله بهمن۸۲لغایت بهمن ۸۳ بستری شده بودند گروهی که در همان فاصله زمانی بستری شده وخانواده هایشان شرکت ننموده بودند وبیماران بستری سال قبل از اغاز برنامه گرد اوری شد ۰مطالعه حاضر به این نتیجه رسید که برنامه اموزش خانواده اجرا شده با اینکه فاقد اجزای حداقل وطول مدت لازم از نظر برخی مطالعات بود با این حال حداقل در کاهش بستری مجدد موثر واقع شد واین تحقیق می تواند در نشان دادن اجزای حداقل مداخلات خانوادگی راهگشا باشد ۰