بررسی وضعیت پریودنتال بیماران دارای ترمیمهای آمالگامی کلاس ۲ مراجعه کننده به بخش تشخیص دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال۱۳۸۳
Metadata
Show full item recordAbstract
نحقیقی بر روی ۳۲ زن و ۲۷مرد بین۲۰ تا ۷۳سال با میانگین سنی ۳۷ سال مراجعه کننده به بخش تشخیص دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که دارای ترمیم آمالگامی کلاسII برروی دندان پرهمولر ومولر فک بالا وپائین بودند انجام گرفت ۰ ترمیم ها از نظر محل قرار گیری مارژین ترمیم ،وجود یا فقدان اورهنگ ومحل کنتاکت مورد ارزیابی قرار گرفتند ۰ برای دستیابی به اثرات ترمیم بر روی اتساج پریودنشیوم از ایندکس لثه ،عمق پروبینگ ،ایندکس پلاک میکروبی استفاده شد ۰ نتایج نشان داد ۱۶/۴ درصد از ترمیم ها بدون کنتاکت بوده اند ، ۲۳/۶درصد از ترمیم ها اورهنگ داشتند و ۶۶/۷درصد بدون اورهنگ بودند ۰ ایندکس لثه در دندان عای ترمیم شده در کل افراد مورد مطالعه افزایش داشت ۰ عمق سالکوس نیز با توجه به میزان استاندارد افزایش داشت ۰ درمورد مارژین های زیر لثه ای همه شاخص های پریودنتال وضعیت مناسب تری را نسبت به انواع دیگر داشتد ۰ تری ها دارای کنتاکت ایده‌الPD PI GI مطلوبتری داشتند وبدترین مربوط میشد به کنتاکتloose ترمیم های دارای اورهنگ داشتند ۰ شاخص ها در رابطه با فرد ترمیم کننده تفاوتی نداشتند همچنین در مورد مدت زمانی که از ترمیم میگذرد شاخص های مختلف در زنان ومردان تفاوت معنی داری را نشان نمی دادند ولی دهان هایی که بهداشت خوبی داشتند شاخص های بهتری را نسبت به گروههای دیگر داشتند ۰