بررسی شیوع سلیاک در مبتلایان به دیابت در بیمارستان طالقانی در سالهای۸۲-۸۱
Metadata
Show full item recordAbstract
بیماری سلیاک به نوعی انتروپاتی است که افراد مبتلا به آن با مصرف گلوتن پروتئین موجود در غلاتی مثل گندم و جو طیفی از تظاهرات بالینی از اشکال بدون علامت تا اشکال تمام عیار سوء جذب را پیدا میکند.اتیولوژی ناشناخته است عوامل محیطی ، ژنتیک وایمونولوژیک را در ایجاد آن موثر دانسته اند با توجه به وجود اشکال بدون علامت شیوع حقیقی سلیاک ناشناخته است و دراین بیماری پدیده ای به نام سلیاکIceberg وجود دارد ولی درکل در جمعیت عادی بر اساس رفرانسهای موجود شیوع۵-۰ ۰/۲ / دارد. بیماری دیابت شامل گروهی از اختلالات متابولیکی شایع است که در اثر واکنشهای پیچیده بین عوامل ژنتیکی فاکتورهای محیطی و شیوه زندگی افراد رخ میدهد. در طولانی مدت تحرک و عملکرد دستگاه گوارش راتحت تاثیر قرار میدهد از جمله مشکلات عمده این بیماران علائم گوارشی است که بر حسب گاستروپارزی یا تغیر در تحرک روده های کوچک و بزرگ تحت درمان قرار میگیرد. بر اساس تحقیقات جدید شیوع سلیاک در مبتلایان به دیابت بالاتر از جمعیت عادی است بعضا ۳-۸ و بعضا تا ۲۰ برابر جمعیت عادی دانسته اند.اهمیت بالینی شیوع بالای همراهی سلیاک در دیابت دراین است که سلیاک دارای عارضه عمده ای من جمله بدخیمی است. میزان بروز نئوپلاسمای گوارشی و غیر گوارشی ونیز لنفوم روده ای در این بیماران افزایش می یابد .دیگر اینکه علائم گوارشی در بیماراین دیابتی ناشایع نیست لیکن چه بسا بیماری سلیاک همزمان در ایشان توجیه کننده علائم گوارش باشد. و بالعکس به دلیل تنوع بالینی علائم سلیاک منجمله بی علامتی بیماران دیابتی علیرغم ابتلا به سلیاک بدلیل عدم وجود علائم تحت بررسی از نظر این بیماری قرار نمیگیرند .بیماری سلیاک علیرغم ماهیت ناشناخته آن بیماری قابل درمانی است.