‫مفقودی‭(‬ بررسی بیماران مبتلا به آترزی دستگاه گوارش از مری تا انتهای روده باریک ارجاعی به مرکز پزشکی آموزشی درمانی آیت ا.... طالقانی‭۱۳۷۶-۱۳۷۹ ‬

Abstract

‫زمینه: آترزی دستگاه گوارش به معنی انسداد کامل قسمتی از لوله گوارش است که شیوع آن بیشتر در ناحیه مری و روده باریک می باشد. مقبولترین توجیه این پاتولوژی ایسکمی دیواره روده باریک یه دلیل وجود اختلال مکانیکی در خونرسانی می باشد. آترزی دستگاه گوارش جزء اورژانس های شایع جراحی اطفال است که شیوع آن‭ ۱/۳۰۰۰ ‬تا‭ ۱/۵۰۰۰‬موالید زنده می باشد عملا اولین جراحی موفقیت آمیز مربوط به آترزی مربوط به آترزی مری بوسیله دکتر هایت در سال‭ ۱۹۴۱ ‬انجام شد و بعد از آن روشهای جراحی و مراقبتهای بعد از عمل مدام پیشرفت نمود با به آنجا که در کشورهای پیشرفته میزان مرگ و میر به کمتر از‭ ۱۰ ‬رسیده اس . با توجه به آنکه در کشور ما هنوز بررسی مدون بر روی این بیماران و همچنین عوامل موثر بر میزان بقاء آنها انجام نشده این تحقیق به منظور تعیین عوامل موثر بر میزان بقاء و همچنین شناخت ویژگیهای فردی این بیماران صورت گرفت. بیماران و روش تحقیق : این بررسی بر روی بیماران ارجاع شده به بیمارستان آیت الله طالقانی که طی سالهای‭ ۷۶-۷۹ ‬با تشخسص آترزی دستگاه گوارش ( اط مری تا انتهای روده باریک‭(‬ تحت درمان قرار گرفته‌اند صورت گرفت. مقایسه نتایج به وسیله آمار توصیفی و استنباطی ( جدول‭(X2, student test‬ بر حسب متغیر صورت گرفت. مقادیر‭0.05>Pv‬ دارای اعتبار در نظر گرفته شد.م نتایج در صورت امکان بر اساس میانگین +- خطای استاندارد متوسط بیان شد و نتایج : بطور کلی‭ ۴۳ ‬مورد آترزی مری ،‭ ۱۳‬مورد آترزی ژوژنوایلئال و‭ ۶ ‬مورد آترزی دئودنوم مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت . شیوع جنسی در آترزی مری و دئودنوم بین دو نس تقریبا یکنواخت بود اما در آترزی ژوژنوایلئال بصورت معنی دار آنومالی در جنس مذکر شایعتر بود‭.[Pv(0.05)]‬ شایعترین علامت در آترزی مری افزایش ترشح بزاق و در آترزی دئودنوم و ژوژنوایلئال استفراغ صفراوی بوده و بطور کلی میزان بقای نوزادان‭ ۷۲/۵ ‬بود این مقدار در گروه آترزی مری‭ ۷۰ ‬در گروه آترزی ژوژنوایلئال‭ ۸۴/۶ ‬و در گروه آترزی دئودنوم‭ ۶۶/۷ ‬تود. تاثیر عوامل موثر بر بقاء تنها در گروه بیماران آترزی مری به نتایج معنی دار آماری رسید به گونه ای که میزان مرگ در نوزادان مبتلا به آترزی مری با وزن زیر‭ ۲ ‬کیلوگرم‭ ۲/۳۷ ‬برابر نوزادان با وزن بالای‭ ۲۰۰۰ ‬گرم است‍‭(CI=95 [1.9-2.8]RR=2.37)‬ شایعترین روشهای درمانی در آترزی مری آناستوموز با توراکوتومی طرف مقابل قوس آئورت در آترزی دئودنوم دئودنودئودنوستومی و در آترزی ژنوژنوم رزکسیون و آناستوموز دو انتهای روده بود.خلاصه و نتیجه گیری : با توجه به علایم بالینی نوزاد و انجام بررسیهای تکمیلی بر روی آنها می توان به عنوان بهترین روش غربالگری در نوزادان مبتلا به آترزی دستگاه گوارش محسوب شود مسئله دیگر در مورد میزان بقاء این نوزادان اهمیت مراقبت بعد از عمل است . به نظر می رسد آنچه بیش از همه در افزایش میزان بقاء این نوزادان تاثیر دارد افزایش کیفیت مراقتب بعد از عمل می باشد چرا که موارد محدودی عوارض عمل منجر به مرگ گردیده و هیچ مورد مرگ هنگام عمل وجود نداشت . با این حال انجام مطالعات بر روی این بیماران با همین الگو در نقاط مختلف کشور برای تعیین آمار کشوری توجیه می شود.