ارزيابي ومقايسه محيط هاي آموزشي باليني از ديدگاه دستياران در مراکز آموزشي درماني دانشگاه علوم پزشكي تبريز

Abstract

چکیده: زمینه تحقیق: محیط آموزشی بالینی، عامل بسیار موثری در یادگیری مبتنی بر کار محسوب می شود. ارزیابی چنین محیطی، نمایی از عملکرد بخش های بالینی ارائه می دهد. الگوی PHEEM به عنوان یک ابزار تشخیصی برای ارزیابی کیفیت محیط آموزش بالینی دستیاران پزشکی بکار گرفته می شود. هدف: هدف این مطالعه، بررسی ادراک دستیاران از محیط های آموزشی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تبریز با نسخه فارسی PHEEM (Postgraduate Hospital Educational Environment Measure) بوده است. روشها: فرایند ترجمه و روایی ابزار PHEEM توسط مترجم های باتجربه و یک گروه متخصص انجام شد. پرسشنامه یی مشتمل بر 40 آیتم در سه زیر معیار (تدریس، استقلال نقش و حمایت اجتماعی) بین دستیاران داخلی جراحی، زنان، کودکان، قلب، چشم، پوست و روانپزشکی در مراکز آموزشی و درمانی الزهرا، طالقانی، کودکان، قلب، چشم، پوست و روانپزشکی در مراکز آموزش و درمانی الزهرا، طالقانی، کودکان، سینا امام رضا، رازی، نیکوکاری و مدنی توزیع شد. داده ها با نرم افزار SPSS 16 مورد تحلیل قرار گرفت. پایایی ابزار، با آلفای کرونباخ 0/89، تائید شد. نتایج: میانگین نمره کل پرسشنامه 91/01 محاسبه شد. میانگین امتیاز پرسشنامه در زیر معیارهای تدریس، استقلال نقش و حمایت اجتماعی به ترتیب 17/71، 31/34 و 25/12 بود. یک تفاوت معنی دار بین دو گروه داخلی (میانگین نمره 78) و جراحی (میانگین نمره 72) با سایر گروهها مشاهده گردید. بین دو جنس، تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود. محیط در کل از طرف دستیاران سال بالایی نسبت به سال پائینی بهتر ارزیابی شد. ابزار مذکور بین بیمارستانهای مختلف تفاوت معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: نسخه فارسی PHEEM ابزاری روا و پایا برای ارزیابی محیط آموزشی بالینی مقطع دستیاری می باشد محیط آموزش بالینی دستیاری و زیر معیارهای آن در مراکز آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تبریز نسبتا مطلوب ارزیابی شدند ولی با یک محیط ایده آل فاصله دارند. محیط های آموزشی دو گروه بالینی و یکی از بیمارستانهای که متفاوت از بقیه و مشکل دار ارزیابی شدند، نیاز به تحقیقات کیفی بیشتری دارند. کلید واژه ها: محیط آموزشی بالینی، بیمارستان آموزشی، دوره تحصیلات تکمیلی، دستیاران، PHEEM

Abstract:

Background: The clinical learning environment is an influential factor in work-based learning. Evaluation of this environment gives insight into the educational functioning of clinical departments. The PHEEM) Postgraduate Hospital Educational Environment Measure (model is as diagnostic tool for assessing quality of educational environment in residency program. Purpose: The aim of this study was to investigate the perceptions of residents of hospital setting at Tabriz University of Medical Sciences about the educational environment by using PHEEM. Methods: The process of translating, modifying and validating of tool was done by using an expert panel plus proficient translators. The forty item questionnaires including tree domain (teaching, role autonomy, social support) were distributed among residents of eight clinical wards (internal medicine, pediatrics, surgery, gynecology, cardiology, psychiatric, dermatology and ophthalmology) of eight university hospitals (Emma reza, Al-Zahra, Sina, Raze, Nikokari ,Taleghani,Madani and Kodakan) Data was analyzed by SPSS software. In assessing reliability, Cranach’s alpha was 0. 89. Results: Total score of instrument was 91.01. The mean scores of PHEEM were 31.17, 34.71, and 25.12in each domain of role autonomy, clinical teaching and social support .Significant differences are found between residents’ perceptions in surgery (72) and internal medicine(78) wards and others. There was no statistical significant difference between genders. Senior trainees rated it better than juniors. The PHEEM showed variation across hospitals. Conclusion: The Farsi version of PHEEM is a reliable and valid instrument. Overall, the educational environment is valued fairly good by residents but there is some room for improvement in some departments and hospitals. The two departments and one hospital which differed the most were further evaluated using qualitative methods Key words: Clinical educational environment, Educational Hospital, Postgraduate, Residents, PHEEM