بررسی تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی بر توانایی برقراری ارتباط مناسب با بیمار بر اساس مدل کالگری –کمبریج دراعضاء هئیت علمی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی 1391-1390

Abstract

چکیده: مقدمه: مهارت های ارتباطی در بسياري از مباحث آموزش خصوصا آموزش پزشكي مورد توجه قرار گرفته است و در کوریکلوم های آموزشی جزء یکی از توانمندی هایی است که فارغ التحصیلان گروه پزشکی باید آن را کسب نمایند. مهارت های ارتباطی هم زمان جنبه های مختلف درمان وآموزش را تحت تاثیر قرار می دهد. با این حال مشخص گردیده است که ضعف مهارت های ارتباطی جامعه پزشکی (پزشکان، دندانپزشکان، اعضاء هیئت علمی و. . .) یکی از مشکلات موجود در سیستم آموزش پزشکی بوده است. هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیرآموزش مهارت های ارتباطی بر توانایی برقراری ارتباط مناسب با بیمار بر اساس مدل کالگری- کمبریج دراعضاء هئیت علمی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی 1390- 1391 انجام شده است. روش مطالعه: این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی دو گروهی است، که با روش قبل و بعد انجام شده است. از 112 نفر جمعیت هدف مطالعه، 44 نفر در این مطالعه شرکت کردند. روش نمونه گیری از نوع تمام شماری بوده و محیط انجام این پژوهش، دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی است. روایی صوری و محتوایی ابزارهای پژوهش در مطالعات قبلی تایید و مجددا مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج: یافته ها نشان داد مداخله آموزشی بر دانش تاثیرآماری معنادار داشته ولی بر مهارت انجام مصاحبه و نگرش تاثیری نداشته است. البته بررسی جزئیات آماری نشان دادکه بعضی ازمهارتهای انجام مصاحبه مانند مهارت شروع مصاحبه وجمع آوری اطلاعات تاثیر معناداری به لحاظ آماری داشته ولی بر مهارت های دیگرمانند برقراری ارتباط و ایجاد ساختار، توضیح و برنامه ریزی و خاتمه مصاحبه تاثیری نداشته است.درخصوص متغیرنگرش ذکراین نکته الزامی است که میزان نگرش افراد قبل از مداخله مثبت بوده است. ویژگی های دموگرافیک مانند جنسیت، رده های مختلف سنی، سطوح مختلف تحصیلات، پست سازمانی، سابقه کاری و حتی شرکت در دوره های آموزشی بر نتایج حاصله تاثیری نداشتند. نتیجه گیری: یافته ها نمایانگر تاثیر آموزش در برقراری ارتباط مؤثر می باشد و لزوم به کارگیری روش های مناسب توصیه می شود.

کلید واژه ها: مهارت ارتباطی، ارتباط مناسب، اعضاء هئیت علمی، آموزش، ارتباط پزشک- بیمار، ارتباط دندانپزشک- بیمار،مدل کالگری-کمبریج.

Abstract: Introduction: Like any other educational domain, in medical education, communicational skills are also matter of concern, and in any curriculum for medical education are one of the required competencies that should be acquired by educates. While Communicational skills in both clinical practice as well as educational activities are effectual but it has been documented that lack of these competencies in medical graduates (physicians’ dentists, medical educators and …) are one of the shortcomings of the medical system. Goal: This research intends to evaluate the importance of communicational skills on effective communication with patient according to calgery – Cambridge model, in dental school of Shaheed Beheshti Unversity in 1390-1391. Method of research: This research based on outcome of pre and post test results of two quasi-experimental groups. The method of sampling was based on all of academic staff Shaheed Behshti dental faculty, containing 112 people, but eventually 44 people contented to be included in this study. Even though reliability of method and content were tested in previous research work but still in this study also was tested again. Results: The outcome results indicated that educational intervention had a significant effect on knowledge but not on skills of effectual dialogue and attitude. Still in further data analysis it appeared that some of the communicational skills like initiating discussion and concluding acquired information had some significant improvements, but other skills like establishing communication, providing structure, extending, planning, and concluding discussion were not improved. In terms of attitude it has to be mention that the attitude of respondents were positive even before intervention. The demographic components of gender, age group, educational background, organizational position, work duration and even attended previous study course had no effect on final results. Conclusion: Results of this study show positive influence of training on potent communication, and necessity of using suitable methods in professional interactions. Keywords:Communication skill, Effective communication, Faculty member, education, Doctor-patient communication, Dentist-patient, Calgry-Cambridge model