بررسی شیوع سطوح وانواع مدل های ادغام محتوا در برنامه درسی کارشناسی پرستاری دانشگاه های برتر جهان

Abstract

چکیده: مقدمه : در طی یک دهه گذشته در دنیا تحولات، تغییرات و اصلاحات آموزشی و جهت گیري‌هاي کاملاً نوینی در موسسات آموزشی در خصوص برنامه‌هاي درسی مرتبط با نظام سلامت و ارائه خدمات بهداشتی رخ داده است. تدوین برنامه‌هاي درسی ادغام یافته یکی از مهمترین و اثر بخش ترین این تغییرات بوده است. هدف : هدف از این مطالعه، بررسی شیوع سطوح و انواع مدل‌هاي ادغام محتوا در برنامه درسی کارشناسی پرستاري دانشگاه‌هاي برتر جهان می باشد. روش مطالعه : مطالعه حاضر از نوع مطالعات تطبیقی است. جامعه آماري، دانشگاه‌هاي علوم پزشکی برتر جهان که در رنکینگ جهانی حداکثر رتبه 300 را دارند می باشد. با توجه به دانشگاه‌هایی که دانشکده پرستاري دارند، حجم نمونه 28برنامه درسی کارشناسی پرستاري (اروپا 6 ، استرالیا 10 ، امریکا 10 و آسیا 2) می باشد. با توجه به طبقه بندي سطوح و انواع مدل‌هاي ادغام فوگارتی، تعاریف دکتر یزدانی و نردبان‌ها ردن بر اساس حداکثر میزان اطلاعاتی که از برنامه‌هاي درسی کارشناسی پرستاري در اختیار داشتیم، چارچوب (فوگارتی) با 3 سطح (درون رشته اي، بین رشته اي و فرارشته اي) و 10 نوع ادغام محتوا (تفکیک شده، ارتباطی، تو در تو، متوالی، اشتراکی، درهم تنیده، تار و پودي، ادغامی، غوطه ور، شبکه اي) تعدیل گردید. با استفاده از این چارچوب هر دوره درسی از هر برنامه درسی کارشناسی در یکی از سطوح و انواع ادغام قرار گرفت (688 دوره درسي). داده‌ها توسط 14 SPSS تحليل و ميزان شيوع فراواني مطلق و نسبی سطوح و انواع مدل‌هاي ادغام براي هر سال از برنامه‌هاي درسي، هر برنامه درسي بصورت مجزا و هر قاره مشخص گرديد. در انتها به مقايسه ميانگين فراواني مطلق و نسبي سطوح و انواع مدل‌هاي ادغام دانشگاه‌ها و قاره‌ها پرداختیم. یافته‌ها : در دانشگاه‌هاي منتخب قاره اروپا فراوانی ادغام‌هاي سطح درون رشته اي 33% (30% تو در تو، 3% ارتباطي)، سطح بين رشته اي 55% (54% درهم تنيده، 1% متوالي) و سطح فرا رشته اي 12% (12% غوطه ور) است. در دانشگاه‌هاي منتخب قاره استراليا فراواني ادغام‌هاي سطح درون رشته اي 43% (41% تو در تو، 2% ارتباطي)، سطح بين رشته اي 52% (51% درهم تنيده، 1% متوالي) و سطح فرا رشته اي 5% (4% غوطه ور، 1% شبكه اي) است. در دانشگاه‌هاي منتخب قاره امريكا فراواني ادغام‌هاي سطح درون رشته اي 53% (35% تو در تو، 16% ارتباطي، 2% تفكيك شده)، سطح بين رشته اي 37% (36% درهم تنيده، 1% متوالي) و سطح فرا رشته اي 8% (8% غوطه ور) است. در دانشگاه‌هاي منتخب قاره آسيا فراواني ادغام‌هاي سطح درون رشته اي 42% (27% تو در تو، 15% ارتباطي)، سطح بين رشته اي 46% (46% درهم تنيده) و سطح فرا رشته اي 3% (3% غوطه ور) است. بحث و نتیجه گیري : ادغام‌هاي هر سه سطح براي تدوین برنامه‌هاي درسی کارشناسی پرستاري کاربردي می باشند و هیچ سطحی نسبت به سطوح دیگر برتر نیست. نکته مهم استفاده از انواع ادغام در جاي مناسب است. ادغام‌هاي سطوح بالا را بیشتر در برنامه درسی قاره اروپا و استرالیا می بینیم. برنامه‌هاي درسی قاره اروپا بیشترین ادغام را داشتند و از تمام سطوح ادغام استفاده کرده اند. برنامه‌هاي درسی قاره امریکا دروس را به صورت مجزا ارائه و از ادغام‌هاي سطح درون رشته اي استفاده کرده اند. استفاده از ادغام متوالی نیز حائز اهمیت است (در اروپا، امریکا و استرالیا از این ادغام به درستی استفاده شده است). اگر نمی توانیم از سطوح بالاي ادغام استفاده کنیم، می توان با صرف کمترین هزینه مالی، زمانی و انسانی بین دپارتمان‌ها جهت ارائه هم زمان مطالب، هماهنگی به عمل آوریم. این مطلب در رابطه با ادغام‌هاي سطح درون رشته اي نیز صادق است. کلید واژه‌ها :برنامه‌هاي درسی تلفیقی، سطوح ادغام، انواع مدل‌هاي ادغام محتوا

Abstract: Introduction: Over the past decade there have been great changes and educational reforms and new orientations in educational institutes regarding their health system curriculum and providing health care in the world. The integrated curriculum planning has been one of the most prominent and effective of these changes. Purpose: The purpose of this study is to study prevalence of levels and types of content integration models in curriculum of bachelors of nursing in top universities in the world. Method: the current study is a comparative study. The statistical population of this study is the top rating universities of medical science holding a global ranking of below 300. Considering universities with a nursing faculty, the sample size is 28 curriculums of nursing (6 Europe, 10 Australia, 10 America, and 2 Asia). According to the classifications of the levels and types of Fogarty’s integration models, Dr Yazdani’s definitions and Harden’s Ladder of Integration, based on maximum of the information of Nursing curriculum that we had access to, the framework (Fogarty) with three levels (within single dischplines, across several disciplines,within and across learners) and 10 types of content integration (Fragmented, Connected, Nested, Sequenced, Shared, Webbed, Threaded, Integrated, Immersed, Networked) have been modified. Using this framework, each course of each curriculum in bachelors was categorized as one of these levels and integration models (688 courses). Data have been analyzed by SPSS 14 and the prevalence of absolute and relative frequencies of levels and integration models for each year of curriculum, each curriculum separately and each continent has been determined. In the end, the average of absolute and relative frequencies of levels and types of integration models of universities and continents were compared. Results: In Europe the frequency of integration for within single dischplines was 33% (30% nested, 3% connected); the frequency was 55% for across several disciplines (54% webbed, 1% sequenced) and 12% for within and across learners (12% immersed). In Australia the frequency of integration was 43% for within single dischplines (41% nested, 2% connected), 52% within and across learners (51% webbed, 1% sequenced) and 5% cross disciplinary (4% immersed, 1% networked). In America continent the frequency of integration was 53% for within single dischplines (35% nested, 16% connected, 2% fragmented), 37% for within and across learners (36% webbed, 1% sequenced) and 8% for cross disciplinary (8% immersed). In Asia the frequency of integration was 42% for within single dischplines (27% nested, 15% connected), 46% for across several disciplines (46% webbed) and 3% for within and across learners (3% immersed). Conclusion: the integration of all three levels for bachelors of nursing curriculum planning is applicable and none of these levels has any advantages over the others. It is important to use integration in the right place. Higher levels of integration are seen in curriculum of Europe and Australia. Curriculums in Europe has the most integrations and uses all levels of it while in curriculum. In America courses are offered separately and integration within one discipline is used more often. Usage of sequenced integration is of high importance (this integration has been used rightly in Europe, America and Australia). If usage of higher levels of integration is not possible, offering subjects simultaneously could be arranged by coordination between different departments with the least financial and human resource expenses in a less time consuming manner. Keywords: Integrated curriculums, integration levels, types of content integration models